De fazant

De bosfazant, is de bekendste in het wild levende hoenderachtige in Nederland.

Maar er zijn heel wat meer soorten fazanten die in mooie volières gehouden kunnen worden.

Voor de hobbyist is het een mooie siervogel.

Het gedrag van fazanten is verschillend per soort.

De ene soort is nerveuzer en agressiever dan de andere.

De huisvesting van fazanten stelt bijzondere eisen.

Het is niet altijd verstandig meerdere fazantensoorten in een volière bij elkaar te plaatsen.

Dat levert soms problemen op met de raszuiverheid.

Zet in dat geval nooit twee hanen bij elkaar.

Ze vechten elkaar de tent uit.
Fazanten gaan, wanneer er voldoende ruimte is, wel goed samen met rustige diersoorten.

Onder meer met duiven, pauwen, kalkoenen, geiten, schapen en kleine vogelsoorten.

Toezicht is geboden.

Mocht het niet helemaal lekker gaan, dan kunnen de dieren alsnog uit elkaar.

Fazanten zijn onder meer gevoelig voor Pseudovogelpest, Ziekte van Marek, Black Head, vogelgriep.

Ook doen zich bij fazanten worminfecties voor.
Bij een goede verzorging en voeding kunnen fazanten in gevangenschap twaalf tot twintig jaar oud worden.

Het gemiddelde gewicht van een volwassen fazant is ongeveer driehonderd tot vierhonderd gram.

De Borneo Vuurrugfazant lijkt veel op de Vieillotfazant.

Dit is normaal aangezien beiden tot dezelfde genus en soort behoren. 

De Borneo is over het algemeen een schuwe vogel.

Tussen mei en juni worden de koppels gevormd en kan men denken dat dit ritueel dient om vrouwtjes aan te trekken. 

Het broedseizoen loopt van april tot juni.

Het nest is gemaakt van bladeren, gras en bamboe, verborgen in de dichte ondergroei.

Het vrouwtje legt 4-8 eieren romig wit tot bleekgeel-ijs, relatief ronde vorm. De broedduur duurt ongeveer 24 dagen.